STRZELECTWO MYŚLIWSKIE

Strzelania myśliwskie mają za zadanie przygotować myśliwych do efektywnego polowania.
Każdy z rodzajów strzelań spełnia inne funkcje w tym zakresie, a wszystkie łącznie przygotowują
wszechstronnie do praktyki.

Strzelania myśliwskie są nastepujące:
- krąg myśliwski,
- oś myśliwska,
- przeloty,
- zając w przebiegu,
- dzik w przebiegu,
- stojący rogacz,
- stojący lis.

W strzelaniu do rzutków liczy się liczba rozbitych rzutków, a do zająca liczba strzelonych,
tzn. zaznaczających otrzymanie skutecznego trafienia. Wynik strzelania do makiety dzika, rogacza
i lisa ustala się na podstawie sumy trafień w płaszczyznę zakreślającą granicę punktowania strzału,
przy uwzględnianiu wartości poszczególnych pierścieni.

W strzelaniach myśliwskich wolno używać broni myśliwskiej bez specjalnych przeróbek
i uzupełnień. Również amunicja musi być amunicją myśliwską, śrutową lub kulową. Broń może
być wyposażona w celownicze przyrządy optyczne. W strzelaniu do makiety rogacza i lisa wolno
używać podpórki, która może służyć tylko do podparcia broni i dłoni podtrzymującej lufę. Amunicja
śrutowa do strzelań na osi myśliwskiej, na kregu myśliwskim i przelotach może zawierać śrut nie
grubszy niż 2,5mm, a do zająca - do 3,5mm. Amunicja kulowa broni gwintowanej może mieć
dowolny kaliber, ale mysliwski pocisk tej amunicji nie może być pełnopłaszczowy. Z broni
z gładkimi lufami można strzelać pociskami typu breneka.